Opvoeden

Jammer

~ Annemiek ~ Leave a comment

Als wij boodschappen doen komen mijn kinderen vaak verwachtingsvol naar mij toe met een product in hun handen. “Mama, is dit glutenvrij?” vragen ze dan. Het is altijd iets ongezonds, zeer zoet, zout of vet dat ik liever niet voor ze koop en  vaak iets dat ze kennen van reclame.

Het is misschien niet heel pedagogisch maar ik heb wel eens de neiging om te doen alsof ik de ingredienten uitvoerig bestudeer en dan te jokken: “nee, helaas, daar zit gluten in.”

In de vakantie heeft glutenvrije papa een stokje gestoken voor dit leugentje om bestwil . “Ja hoor”, riep hij, “deze gifgroene drilpuddingtoetjes zijn glutenvrij!”

Ik zou wat meer vertrouwen moeten hebben in mijn kinderen: ze vonden dit groene toetje namelijk helemaal niet lekker.  Goede smaak hebben ze.

Bekentenissen van een glutenvrije mama aan haar kind

~ Annemiek ~ 1 Comment
Kennen jullie Relax Mama!?  Een boek van Elsbeth Teeling met tips om een relaxte moeder te worden. Ik volg haar op facebook en vind haar posts vaak herkenbaar en hilarisch. Hieronder een voorbeeld dat mij inspireerde:
10x bekentenissen van een glutenvrije mama aan haar kind

#10 Ik ben verslaafd aan glutenvrije blogs en coeliekieforum.nl
#9 Ik stop zoveel mogelijk zaden en vezels in je brood, koekjes en pap
#8 Ik haat speltbrood
#7 Ik overdrijf tegenover anderen vaak jouw reactie op gluten
#6 Ik vind het eigenlijk net zo erg als jij als je niet mee kan snoepen met een traktatie (maar laat het nooit merken)
#5 Niet Sinterklaas maar ik bak al jouw glutenvrije pepernoten
#4 Voor elke activiteit op school heb ik overleg met de juf
#3 Ik bewaar al het brood dat je niet opeet op school, en bak er in het weekend tosti’s van
#2 Als je je niet zo lekker voelt zeg ik altijd dat het door gluten komt zodat ik bij je inprent dat gluten erg slecht voor je zijn (en je als puber niet zo snel zal smokkelen)

#1 Ik eet glutenkoekjes, croissants en pizza als jij niet thuis bent


Advies aan nieuwe glutenvrije ouders #wijbloggenglutenvrij juni 2014

~ Annemiek ~ 3 Comments

Elke maand bloggen glutenvrije bloggers over een thema. Deze maand bloggen wij over de vraag Welk advies zou je meegeven aan iemand die net glutenvrij moet gaan eten?
Over dit onderwerp heb ik al een aantal blogs geschreven. Hieronder een samenvatting.

Word lid van de Nederlandse Coeliakie Vereniging (NCV). Het is de grootste patiënten vereniging van Nederland en ze komen goed op voor de belangen van de leden. 4x per jaar krijg je het tijdschrift glutenvrij Magazine toegestuurd en je krijgt onbeperkt toegang tot www. Glutenvrij.nl. zo blijf je goed geïnformeerd.

Ik heb veel gehad aan het boek Kids with Celiac Disease van Danna Korn. Een Amerikaans boek geschreven door een moeder van een glutenvrije zoon. In dit boek staat veel informatie over Coeliakie en de diagnose maar ook hoe je omgaat met de opvoeding van je kind in de verschillende levensfases. Een glutenvrije peuter is anders dan een glutenvrije puber. Haar motto: deal with it, don’t dwell on it spreekt mij zeer aan.

Doe niet zielig. Je wilt ook niet dat je kind zichzelf zielig vindt. Zolang je kind het dieet volgt is het namelijk volkomen gezond. Het is een lastig dieet maar papa en mama regelen het wel, kunnen goed brood bakken en zorgen voor M&M’s.

Geef je kind stapje voor stapje zelf zo veel mogelijk regie over zijn/haar dieet. Leer hem/haar het zelf te doen.

Slijp routines in: altijd handjes wassen voor het eten, nooit van de grond eten. Duidelijkheid en voorspelbaarheid maken het makkelijker voor je kind.
Als je start met het dieet, begin dan met een grote schoonmaak. Je zal iets meer ruimte in je keuken en kaste nodig hebben en je zal het opnieuw willen indelen. Koop extra snijplanken en bewaardozen. Gooi of geef alles dat van hout is weg.

Wees in je keuken royaal met aluminiumfolie, huishoudfolie, blikjes en boterhamzakjes.

Maak etiketten en plak ze overal op. Ik koop kleine etiketjes bij de Hema en beschrijf er 50 met ‘glutenvrij’ in groene stift en 50 met ‘gluten’ in rode stift. Deze plak ik op kuipjes boter en margarine, potten pindakaas, chocopasta, mayonaise etc. Bestel bij www.goedgemerkt.nl naam etiketten voor op lunchboxen, koektrommels, broodrooster .

Bak dubbel: Als je iets maakt maak dan extra veel: bak twee taarten en vries er 1 in. Maak dubbel pepernoten of koekjes deeg en vries de helft van het deeg in.

Breng iedereen op de hoogte. Maak een mail voor iedereen die je kent met concrete, beknopte informatie. Plak en knip bij elkaar van internet (glutenvrij.nl en Coeliakie forum) maak een brief voor ouders van klasgenoten. Vraag een gesprek aan met het kdv of school.

Vermijd de woorden allergie en dieet. Je mag soms best een beetje dramatisch doen. Ik zeg altijd dat Alexander glutenvrij eet omdat hij een chronische darmziekte, coeliakie, heeft. Glutenvrij eten is zijn medicijn. Het woord allergie roept de woorden ‘ er overheen groeien’ op en het woord dieet ‘smokkelen’.

Geef jezelf en je familie minstens een jaar om te wennen. Dan heb je alle verjaardagen, feestdagen en vakanties een keer gehad.

Heb contact met lotgenoten via internet. Er zijn veel blogs met lekkere recepten, nuttige tips en herkenbare ervaringen. Via coeliakieforum.nl, twitter of verschillende facebookgroepen kun je vragen stellen aan ervaringsdeskundigen.

Wees assertief, zeg het als iets niet in orde is. Dit geldt voor veel dingen in het leven eigenlijk, maar als het gaat om Coeliakie kan het je kind ziek maken als je zwijgt. Als je kind ziet hoe jij voor hem opkomt kijkt het de kunst bij je af. Het zal het later heel gewoon vinden om voor zichzelf op te komen.

Ken ingrediënten. Dit geldt voor glutenvrije en glutenbevattende ingrediënten. Je kind moet weten wat gluten bevat en wat veilig is. Ook moet hij/zij in staat zijn om een etiket te lezen. Voordat Alexander kon lezen  herkende hij wel al een glutenvrij logo.

Laat je door niemand iets wijsmaken. Ik kom regelmatig mensen tegen die me coeliakie of het glutenvrije dieet uitleggen terwijl ze in eigenlijk maar een beetje of niets weten. Dit kunnen verkopers, vrienden of familie zijn. Favoriete citaten: ik had vroeger ook coeliakie maar ik ben eroverheen gegroeid, of nog leuker: ja hoor, dit is glutenvrij; wij gebruiken nooit melk in ons ijs. Laat je niet door mensen sturen die minder weten dan jij. Leer je kind: ga op je eigen oordeel af en in geval van twijfel, niet eten.

Leer je kind hoe hij/zij tactvol mensen kan afslaan als ze hem/haar iets aanbieden dat niet te vertrouwen is. Ze kunnen eerlijk zijn, “ik kan het niet eten als het niet glutenvrij is”. Of misschien een leugentje om bestwil, “Ik heb al gegeten, dank voor het aanbod”.

Leer om te gaan met feestjes. Het is een hele uitdaging voor glutenvrije kinderen. Probeer zo veel mogelijk voor ze te regelen en leer het zo ook zo veel mogelijk zelf doen. Alexander gaat altijd met een volle buik naar een feestje. Plannen en contact met ouders van te voren is essentieel.

Het is goedkoper en vaak ook lekkerder om zelf brood en koekjes te bakken. Doe dit zo veel mogelijk samen met je kind. Het geeft hem/haar een goed gevoel. Kinderen vinden het meestal leuk om iets te leren en om te koken. Bijkomend voordeel is dat ze gewend raken aan het zelf maken van brood en koekjes.

Ga je op reis? De blog glutenvrij op reis bevat tips voor onderweg.
.
Deze blog verscheen eerder op alle 13 goed en tips to empower celiac children

Glutenvrij op de basisschool #decemberglutenvrij #glutenvrijefeestdagen

~ Annemiek ~ 5 Comments
Als je de berichten op internet, bijvoorbeeld op coeliakieforum.nl, over glutenvrije kinderen een beetje bijhoudt dan lees je een hoop paniek van ouders die opzien tegen de Sinterklaasperiode.
Om hun kinderen niet teleur te stellen en hun geloof in Sinterklaas maar niet te verstoren zijn er moeders die stiekem ’s nachts de glutenvrije pepernoten bakken, uren door winkels dwalen om precies hetzelfde uitdeelzakje te vinden als op school wordt gebruikt voor het Sint snoep en inbreken in de school om diezelfde pepernoten daar ongezien af te leveren voorzien van een prachtig gedicht.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf nooit zo’n moeite heb gedaan… Mijn ervaring is namelijk dat dat allemaal niet zo nodig is. Het geloof in Sinterklaas is bij de meeste kinderen zo heilig, helemaal als ze nog jong zijn, dat je bij wijze van spreken de cadeautjes kunt kopen en inpakken waar ze bij zonder dat ze hun geloof verliezen.  
Op kinderdagverblijven kleden Sinterklaas en Piet zich vaak om waar de kinderen bij zijn. Zodra de aardige vader die Sint speelt zijn mijter heeft opgezet gaan er een paar huilen terwijl ze daarvoor nog zo leuk met hem hadden gespeeld.
Alexander zit in nu groep 4. Ik dacht dat zijn geloof in Sinterklaas wel zo’n beetje over zou zijn maar dat is niet het geval. Hij gelooft nog oprecht. Ik heb bij hem nooit ingewikkeld gedaan over de glutenvrije snoep en pepernoten. Als er wordt uitgedeeld dan weet hij dat hij naar mij kan komen en iets lekkers krijgt. Die glutenvrije pepernoten komen niet van de Sint maar uit onze eigen keuken en daar heeft hij absoluut geen moeite mee. Zolang er maar wel iets te snoepen valt.
Vorige week mocht hij zijn schoen zetten in de klas. Uit zichzelf weet hij inmiddels al hij het chocolade Sinterklaasje even aan mij moet laten zien voor hij het opeet. Op die chocoladefiguren staat vaak op dat ze sporen van gluten kunnen bevatten. Ik weet dat je ze dan waarschijnlijk best kan eten maar ik vertrouw die krengen  niet. Alexander neemt de Sint niets kwalijk en krijgt later iets anders.
Voorheen regelde ik altijd iets met de juf met Sinterklaas maar ik laat nu meer aan hem over in het kader van de glutenvrije opvoeding. Aangezien sporen van gluten ook niet zo heel gevaarlijk zijn is het ook  niet zo’n heel groot drama als hij het stiekem toch eet.  
Donderdag zal Sinterklaas per boot arriveren op de school van Alexander. Hij heeft dan een trommeltje glutenvrije pepernoten in zijn tas als tienuurtje.  Ben benieuwd of hij volgend jaar nog gelooft….

Stiekem snoepen

~ Annemiek ~ 2 Comments

Alexander en zijn buurjongen Eli zijn net Jip en Janneke. Via de tuin lopen ze de deur bij elkaar plat. Hele dagen zijn ze met elkaar aan het spelen. Ze zijn van dezelfde leeftijd en ik vind het erg leuk dat ze zo met elkaar opgroeien.

Zaterdagochtend tijdens het ontbijt stond Eli al bij ons voor het keukenraam. Alexander kunnen we spelen? Na de lunch verhuisden ze naar het huis van Eli. Toen ik Alexander ’s avonds voor het eten kwam ophalen was hij bijzonder mopperig. Erger dan anders wanneer ik hem ergens ophaal.
‘s Avonds tijdens het eten klaagde hij over buikpijn. Er begon bij mij een lampje te branden. Of eigenlijk, het glutenspook begon te knagen.

Wat heb je gegeten bij Eli? vroeg ik.

Niks, mama.
Weet je het zeker, helemaal niks, ook geen snoepje?

Eh, ja dat wel. Een kauwgomlolly.
Een kauwgom lolly? Wat voor een dan, is die wel glutenvrij, heb je aan de mama van Eli gevraagd of die wel glutenvrij is?

Ja hoor mama. Ik weet dat lolly’s glutenvrij zijn, ik heb ze al eerder gehad bij Eli.
Ik begon een beetje boos te worden. Hoe weet je dan dat hij glutenvrij was, jij hebt hem nog nooit aan ons laten zien.

Alexander voelde nattigheid, het huilen stond hem nader dan het lachen.
Nou dat weet ik gewoon.

Papa stond al bij de buurvrouw in huis om de lolly aan inspectie te onderwerpen. Waarschijnlijk is de lolly veilig geweest maar waar ik me erg ongerust om maakte is dat Alexander dus blijkbaar niet zo voorzichtig is geweest als ik hoopte dat hij zou zijn.

Hij wilde zo graag een kauwgomlolly dat hij besloten had dat deze glutenvrij was. Terwijl we hem regelmatig vertellen dat hij altijd aan ons moet vragen of hij iets mag en nooit zo maar iets in zijn mond mag stoppen. Dat doet hij ook altijd maar het verlangen naar deze lolly was dus te groot geweest.
Hij had zelfs de buurvrouw om de tuin weten te leiden met zijn overtuiging.

We hebben hem behoorlijk gestraft voor zijn stiekeme gesnoep. Eerst hebben we een toneelstuk opgevoerd door hem overdreven te wijzen op de gevaren van het stiekem of per ongeluk eten van gluten. Bij elke keer dat hij zich even niet lekker voelde gisteren en vandaag hebben we het de schuld gegeven aan de gluten. Hopelijk laat hij het voorlopig in wel uit zijn hoofd om te smokkelen.

En hij mocht zondag niet bij Eli spelen. Prompt stond hij dat zondagmorgen luidkeels met de buurvrouw in de tuin te bespreken.
Nee, ik mag niet bij Eli spelen van mijn moeder.

Sorry buuf, het is niet persoonlijk, Alexander moest alleen even een lesje leren (Eli heeft bij ons gespeeld).

Deze zomer gaan we hem nog meer leren. Hij gaat leren etiketten lezen en het rijtje tarwe, rogge, gerst, spelt en kamut uit zijn hoofd leren.