Elke maand op de 15e bloggen wij samen over een thema. Deze maand:

Hoe is bij jou ontdekt dat je coeliakie hebt?

Bij mij is (nog) geen coeliakie vastgesteld. Ik ben wel dragen van het  HLA-DQ2 gen en zowel mijn moeder als mijn zoon hebben coeliakie. Daarom schiet het wel eens door mijn hoofd dat ik een relatief grote kans maak om ook coeliakie te ontwikkelen. Vooral als ik een periode futloos ben bijvoorbeeld. Dan laat ik mijn bloed prikken op antistoffen en blijkt dat ik gewoon een beetje te hard heb gewerkt. Maar ik blijf het in de gaten houden.. Sinds december 2007 weten wij dat Alexander coeliakie heeft. Hij was toen net twee. In de zomer van 2007 ging hij minder eten en had hij veel diarree. In het najaar dat erop volgde werd hij steeds stiller en futlozer. Met Sinterklaas at hij geen pepernoten meer en zat hij alleen nog maar aan tafel puzzeltjes te maken. Ik maakte mij wel zorgen maar deed mijn eigen ongerustheid af als overbezorgd. Begin december at hij alleen nog bananen en danoontjes en had hij erg veel diarree. Het viel mij opeens op dat hij ook erg was afgevallen. In de week voor de kerstvakantie ben ik toen naar de huisarts gegaan. Zij deed toen iets heel bijzonders: ze gaf toe dat zij geen idee had wat er aan de hand was. Zij nam mijn mijn moedergevoel, dat er iets niet klopte, wel heel serieus. Zij verwees ons diezelfde week nog door naar een kinderarts.

Ik verwachtte dat ze ons in het zoekenhuis weg zouden sturen met een diagnose  peuterdiarree of iets dergelijks. De arts-assistent die Alexander onderzocht zei niks maar liep al snel de behandelkamer uit. Mijn hart zonk in mijn schoenen toen hij terug kwam met een duidelijk oudere, senior, arts. Dat kan nooit een goed teken zijn. Wat de arts-assistent al vermoedde bevestigde zij in een ogenblik. Ze bekeek zijn bolle buik, platte billen, zijn groeicurve en hoorde de klachten. Een duidelijk geval van coeliakie. Ik had er wel eens van gehoord maar had geen idee wat het precies inhield en of het te genezen was.

Meteen werd er bloed afgenomen en Alexander’s antistoffen bleken erg hoog. Vijf weken later werd er een biopt genomen hoewel al wel duidelijk was dat hij coeliakie had. 31 januari 2008, op de middag na zijn biopt is Alexander gestart met zijn glutenvrije leven. Na twee weken was hij een totaal ander kind. Van stil, futloos en bleek werd hij fit, energiek en heel erg ondeugend! Nu is hij een gewone, sportieve jongen van 9 die erg verstandig omgaat met zijn dieet.

Hij heeft zijn groeiachterstand nog niet helemaal ingehaald maar wat hij tekort komt in lengte maakt hij met spieren goed.

Vandaag bloggen zij ook over hun coeliakie-diagnose: diysforyouandme.weebly.com creatiefglutenvrij.wordpress.com/… glutenvrijeblog.nl/ storiesofacoeliac.com glutenvrijhoorterbij.blogspot.com www.deglutenvrijeman.nl/ missglutenvrij.nl laurienis.com emilyglutenvrijekleuter.123website.nl https://mijnserendipity.wordpress.com/ ikbenglutenvrij.nl glutenvrijreizen.blogspot.nl sandratelgen.wordpress.com www.pinkpequena.nl www.gluuts.nl/ www.glutenvrijers.be altijdglutenvrij.nl