Als je de berichten op internet, bijvoorbeeld op coeliakieforum.nl, over glutenvrije kinderen een beetje bijhoudt dan lees je een hoop paniek van ouders die opzien tegen de Sinterklaasperiode.
Om hun kinderen niet teleur te stellen en hun geloof in Sinterklaas maar niet te verstoren zijn er moeders die stiekem ’s nachts de glutenvrije pepernoten bakken, uren door winkels dwalen om precies hetzelfde uitdeelzakje te vinden als op school wordt gebruikt voor het Sint snoep en inbreken in de school om diezelfde pepernoten daar ongezien af te leveren voorzien van een prachtig gedicht.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf nooit zo’n moeite heb gedaan… Mijn ervaring is namelijk dat dat allemaal niet zo nodig is. Het geloof in Sinterklaas is bij de meeste kinderen zo heilig, helemaal als ze nog jong zijn, dat je bij wijze van spreken de cadeautjes kunt kopen en inpakken waar ze bij zonder dat ze hun geloof verliezen.
Op kinderdagverblijven kleden Sinterklaas en Piet zich vaak om waar de kinderen bij zijn. Zodra de aardige vader die Sint speelt zijn mijter heeft opgezet gaan er een paar huilen terwijl ze daarvoor nog zo leuk met hem hadden gespeeld.
Alexander zit in nu groep 4. Ik dacht dat zijn geloof in Sinterklaas wel zo’n beetje over zou zijn maar dat is niet het geval. Hij gelooft nog oprecht. Ik heb bij hem nooit ingewikkeld gedaan over de glutenvrije snoep en pepernoten. Als er wordt uitgedeeld dan weet hij dat hij naar mij kan komen en iets lekkers krijgt. Die glutenvrije pepernoten komen niet van de Sint maar uit onze eigen keuken en daar heeft hij absoluut geen moeite mee. Zolang er maar wel iets te snoepen valt.
Vorige week mocht hij zijn schoen zetten in de klas. Uit zichzelf weet hij inmiddels al hij het chocolade Sinterklaasje even aan mij moet laten zien voor hij het opeet. Op die chocoladefiguren staat vaak op dat ze sporen van gluten kunnen bevatten. Ik weet dat je ze dan waarschijnlijk best kan eten maar ik vertrouw die krengen niet. Alexander neemt de Sint niets kwalijk en krijgt later iets anders.
Voorheen regelde ik altijd iets met de juf met Sinterklaas maar ik laat nu meer aan hem over in het kader van de glutenvrije opvoeding. Aangezien sporen van gluten ook niet zo heel gevaarlijk zijn is het ook niet zo’n heel groot drama als hij het stiekem toch eet.
Donderdag zal Sinterklaas per boot arriveren op de school van Alexander. Hij heeft dan een trommeltje glutenvrije pepernoten in zijn tas als tienuurtje. Ben benieuwd of hij volgend jaar nog gelooft….
Zo doen wij het ook. Wat herkenbaar. Dacht wel eens doe ik het niet goed omdat ik niet uren op pad ga om hetzelfde te verzorgen als wat de rest krijgt, maar Dion weet niet beter dan dat als iets niet glutenvrij is dat hij bij ons wat mag komen ophalen.
Goed zoals je het oppakt, ik zou het ook zo doen als ik een kind had die glutenvrij moest eten.
Ik doe het iets ingewikkelder. Mirthe heeft bij de eerste keer schoenzetten een paar mooie pakjes strooigoed gekregen.
En morgen vieren we sint op mijn werk, heb ik een bakje strooigoed aan piet afgegeven.
Maar inderdaad, het geloof is heilig: Mijn ouders kregen van sint een stapeltje klusfolders. Mirthe riep: Die ik heb vanmorgen met papa gekocht! Maar gelukkig legt ze de link nog niet. En gelukkig hoorde haar grote zus het niet. 😉
Dit jaar zijn er glutenvrije pepernoten bij AH te koop en die heeft school gekocht voor de glutenvrije kindjes (4 stuks inmiddels). En vandaag zijn ze in de klas pepernoten aan het bakken: glutenvrij, melkvrij en eivrij! In een schone oven. Is dat niet geweldig!
Herkenbaar. Ook ik geef in overleg met de juf een aantal zakjes met glutenvrije kruidnoten af bij school, dat zodra de kinderen weer pepernoten krijgen van een piet of met een spelletje, mijn dochter ook pepernootjes krijgt uit een van haar eigen zakjes. Daar vindt zij niets vreemds aan, want met verjaardagen krijgt ze immers ook meestal een tractatie uit haar eigen trommeltje.