Blogweek

Blogweek dag 7: Samen bloggen wij glutenvrij

~ Annemiek ~ 1 Comment
In het kader van de gezamenlijke blogweek waarin negentien bloggers dagelijks bloggen over hetzelfde onderwerp vandaag: Waarom heb je besloten om te bloggen over het leven met coeliakie?
Ik ben een ontzettende bemoeial, ik geef graag en vaak ongevraagd advies. Ik werk in het onderwijs en daar is dat wel een handige eigenschap.
Toen ik eenmaal mij draai had gevonden in de glutenvrije keuken en in het glutenvrije leven voelde ik een enorme behoefte mijn ervaringen te delen met andere ouders van kinderen met coeliakie. Het coeliakieforum.nl is een fijne uitlaatklep voor het krijgen en geven van advies maar ik wilde meer.
Ik heb er even overwogen om een boek te schrijven. De Nederlandse versie van Kids with Celiac Disease van Dana Korn bijvoorbeeld. Maar ja, een boek leek me zo ingewikkeld met uitgevers en zo.
Op de school waar ik werk ben ik altijd druk met de digitalisering van het onderwijs. Ik vind het erg leuk digitale mogelijkheden uit te proberen en om opdrachten voor leerlingen te maken in een digitale leeromgeving of sociale media. Het lag dus al snel voor de hand dat ik digitaal zou gaan met mijn glutenvrije zendingsdrang. Precies twee weken na de geboorte van onze jongste dochter  ben ik op 17 mei 2010 deze weblog begonnen.
Ik vind het ontzettend leuk om deze weblog te schrijven. Sinds ik glutenvrij kook verzin ik heel veel recepten en gerechten zelf. De blog geeft me de mogelijkheid om deze vast te leggen. Ik haal daarnaast veel voldoening uit mijn blog omdat ik merk dat ik inderdaad mensen kan helpen met mijn tips en recepten. Zoals andere blogs en websites mij vaak helpen aan nieuwe ideeën, tips en recepten.
Wee degene die per ongeluk tweet dat spelt glutenvrij is. Hij/zij krijgt een tsunami van strenge tweets over zich heen om dit recht te zetten! Er is een grote en hechte glutenvrije community op het web die elkaar waarschuwt, steunt, adviseert, helpt en op de hoogte houdt van de laatste wetenschappelijke ontwikkelingen, berichten in de media en glutenvrije producten. Samen zijn we een kracht waar rekening mee moet worden gehouden. Verenigt staan we sterk. Het was een mooie blogweek!
 deze bloggers doen ook mee aan de glutenvrije blogweek:

Blogweek dag 6: Ons waardevolste bezit.

~ Annemiek ~ 1 Comment
In het kader van de gezamenlijke blogweek waarin negentien bloggers dagelijks bloggen over hetzelfde onderwerp vandaag: Heeft coeliakie jullie leven verrijkt?
Toen ik 6 jaar geleden met Alexander bij de huisarts zat en haar vertelde dat het helemaal niet goed met hem ging nam zij mij heel serieus. Ze keek eens naar zijn bleke snoetje, klopte eens op zijn bolle buik en voelde in zijn nekje. “Nee, geen opgezwollen klieren,” zei ze, “het is, denk ik, geen leukemie.”
Oeps. Aan zo iets had ik nog niet eens gedacht toen ik op 20 december 2007 naar het spreekuur ging met een peuter die weigerde te eten en veel diarree had. Ik verwachtte eigenlijk dat ze me met een “maak je maar geen zorgen, moedertje” naar huis zou sturen. Niet dat ik nog voor kerst bij de kinderarts zou zitten.
Ik weet nu dat ik het erg getroffen heb met mijn huisarts en na haar opmerking over leukemie kon ik alleen maar opgelucht zijn met een diagnose coeliakie.
Heeft coeliakie ons leven verrijkt? Het heeft ons gezondheid gegeven. Niet alleen de gezondheid van Alexander. Ook die van mijn moeder die al jaren aan het kwakkelen was en na Alexander’s diagnose op het idee kwam om zich ook eens op coeliakie te laten testen. Zij kreeg op haar 68e de diagnose kreeg en werd een ander mens, veel energieker en blijer.
Coeliakie  heeft het ons leven verder een stuk ingewikkelder, duurder, vermoeiender en gecompliceerder gemaakt. Maar dat geeft niet, gezondheid is het waardevolste bezit dat een mens kan hebben. deze bloggers doen ook mee aan de glutenvrije blogweek:

Blogweek dag 5: Hier doe ik mijn (glutenvrije) boodschappen?

~ Annemiek ~ 2 Comments


In het kader van de gezamenlijke blogweek waarin negentien bloggers dagelijks bloggen over hetzelfde onderwerp vandaag: waar doe ik mijn (glutenvrije) boodschappen?
Waar niet? Ik doe mijn boodschappen overal omdat mijn favoriete artikelen verdeeld zijn over heel veel verschillende winkels. Gelukkig woon ik op fietsafstand van al deze winkels en houd ik van winkelen. Het is het voor mij niet nodig om online te bestellen.
Natuurvoedingswinkel
Naar de natuurwinkel ga ik voor het ontbijt. Alexander eet altijd pap van Teffmeel en haver en/of quinoavlakken. Ook koop ik mijn voorraad melen hier. Ik heb altijd Schar MixA, MixB en MixC in huis en boekweitmeel. Ongeveer 1x per jaar fiets iik wat verder naar een andere natuurwinkel om Fiberhusk te kopen.

Vomar 
Voor de wekelijkse boodschappen. Ze hebben niet zo’n heel groot glutenvrij assortiment maar ik probeer altijd met zoveel mogelijk ‘gewone’ producten te koken zoals verse groenten, aardappels, rijst en zuivel.

Albert Heijn
Bij de Vomar waar wij altijd komen zijn bijvoorbeeld geen van der Meulen rijst-toastjes dus daarvoor ga ik naar de AH. Ik ben een fan van de AH vanwege hun logo. Ja, er valt wel wat op aan te merken maar het is een groot goed dat de mensen bij wie wij gaan eten in 1 oogopslag zien dat een komkommer glutenvrij is. Ook heel fijn dat ze tegenwoordig rond de feestdagen glutenvrije paaskoekjes en pepernoten hebben. Niet per se om zelf te kopen maar om te krijgen als we ergens zijn 🙂
Soms loop ik de Dekamarkt, de Marqt of deTuinen binnen om te kijken wat zij in het assortiment hebben en of er iets in de aanbieding is. Bij de Deka hebben ze bijvoorbeeld voordelige en lekkere pasta.

Glutenvrij en Meer (Heemskerk)
De glutenvrije supermarkt. Eigenlijk kom ik hier te weinig. hier koop je vers gebakken brood, vele soorten meel, koekjes, diepvriesproducten, ijshoorntjes, bier,  een walhalla!

Toko
Voor glutenvrije ketjap, rijstmeel, koekjes van rijstmeel, geraspte kokos en rijstmie. 

deze bloggers doen ook mee aan de glutenvrije blogweek:

Blogweek dag 3: #watetenwijvandaag?

~ Annemiek ~ 3 Comments

In het kader van de gezamenlijke blogweek waarin negentien bloggers dagelijks bloggen over hetzelfde onderwerp vandaag: wat eten wij vandaag?
Bloggen is ook een beetje jokken. Ik maak de waarheid graag een beetje mooier in mijn blog. Wat hieronder staat is dus ook niet wat we vanavond eten. Ik heb het zondag gemaakt en geschreven, maar we hadden het kunnen eten. Het is een prima maaltijd voor door de week. Je hebt alleen wel voldoende tijd nodig om de aardappels te roosteren in de oven. In het geval van tijdnood kun je de aardappels ook gewoon koken natuurlijk.
We beginnen de dag met een lekker bordje pap. Een mengsel van Teff ontbijt, haver- of quinoavlokken en rijstmeel.

Op school eet Alexander een stuk fruit, zelfgebakken ontbijtkoek of Liga eerste stap. In zijn broodtrommel twee zelfgebakken boterhammetjes met pindakaas, kaas, worst of Nutella.

Glutenvrij eten is niet zo ingewikkeld tijdens het avondeten als je van pure, onbewerkte producten uitgaat. Koken zoals in de jaren 50 dus; zelf je aardappels schillen, gehaktballen draaien en sausjes maken. Is ook helemaal niet zo moeilijk, kost minder geld en maar een beetje extra tijd en het is in veel gevallen ook nog lekkerder.

Geroosterde aardappelen: Boen per persoon ongeveer 2 aardappelen schoon. Snijd ze in kwarten. Verdeel op een ovenplaat, besprenkel met olijfolie en breng op smaak met zout. Schuif de ovenplaat in een zeer hete oven en rooster de aardappels in minimaal drie kwartier gaar. Schep halverwege 1x om. Ze zijn gaar als ze lichtbruine randjes krijgen.
Gehaktballen: meng ik 500 gram rundergehakt met een ei, peper en zout en een handje glutenvrij paneermeel. Draai er ca 10 gehaktballen van en braad in hete gesmolten boter, ver of margarine tot ze gaar zijn. in ongeveer 15 minuten zijn ze gaar.

Maak een pond sperziebonen schoon en kook in 10 minuten in ruim water met een snufje zout gaar.

Deze bloggers doen ook mee aan de glutenvrije blogweek:

Blogweek dag 2: De glutenvrije uitdaging

~ Annemiek ~ 4 Comments

 In het kader van de gezamenlijke blogweek waarin negentien bloggers dagelijks bloggen over hetzelfde onderwerp vandaag: wat vind je jammer dat je kinderen nooit zullen proeven?
Toen Alexander net was gediagnosticeerd noemde ik coeliakie een culinaire uitdaging. Hij is mijn oudste kind en o, hoe naïef was ik nog. Hij was toen net twee en ik had zijn leventje nog volledig in eigen hand.
Ik stond er toen niet bij stil dat er zo snel zoveel invloeden van buitenaf zouden zijn. Hij zou al snel zijn eigen vriendjes krijgen, onverwacht eten en snoep aangeboden krijgen, uitgenodigd worden op feestjes, naar school gaan. Kortom, een eigen sociaal leven hebben! En o ja, hij kreeg ook nog een eigen wil…
De coeliakie bleek niet alleen een culinaire maar ook een sociale uitdaging. De culinaire uitdaging kan ik prima aan. Het lukt me tot nu toe goed om alles glutenvrij te imiteren. Er is nog niks geweest dat ik niet kon namaken. Dat is mijn eer als glutenvrije mama.
De sociale uitdaging is veel ingewikkelder. Ik vind het jammer dat hij niet altijd mee kan snoepen met de klas als er wordt uitgedeeld, niet kan kiezen tussen 18 soorten voorverpakte ijsjes maar is aangewezen op een raketje, nooit spontaan iets kan eten in de stad, niet stiekem pepernoten van de grond mag rapen en opeten, dat hij altijd met een gevuld trommeltje naar een feestje gaat.
Ik vind het jammer dag Alexander het genot zal kunnen proeven van onbevangen en onvoorbereid  eten.

Deze bloggers doen ook mee: