Alexander had een klassenfeestje op school. Alle groepen 6 aten pannenkoeken en prikkers rauwkost in de klas en daarna was er disco! De groepen 6 waren goed voorbereid. Ze hadden dansles gekregen van de juf en de overhemden waren gestreken. Nu ik nog, aan mij de schone taak om , samen met Alexander, een stapel glutenvrije pannenkieken te bakken.

Ik ben van mening dat het mijn taak is om ervoor te zorgen dat Alexander veilig kan eten. Daarom stond ik vrijdagmiddag zelf glutenvrije pannenkoeken te bakken en spiesjes te prikken.

Bij alle festiviteiten op school zoals alle de feesten in december, pasen, koningsdag, sportdagen en schoolreisjes regel ik zelf glutenvrij eten en glutenvrije traktaties.

Als een school iets organiseert dan gaan ze altijd uit van de groep, het gemiddelde. Dat is belangrijk want alleen zo kan er voor gezorgd worden dat de logistiek optimaal is, de veiligheid gewaarborgd en de organisatie gesmeerd zodat de kinderen een prettige, goed lopende activiteit hebben. Ik vind het niet erg dat dan geen rekening wordt gehouden met de uitzonderingen.

Ik vind het ook prettiger om het glutenvrije eten zelf in de hand te houden. De rauwkost spiesjes die de klassennouders hadden gemaakt voor het klassenfeest zijn in principe van nature glutenvrij. Ik weet alleen niet hoe schoon de keuken en het werkblad wat, in dezelfde keuken werden op hetzelfde moment 100 gluten-pannenkoeken gebakken.

Als het op onderwijs aankomt is school verantwoordelijk voor alle leerlingen, ook de uitzonderingen. Voor het overige draag ik als ouder de verantwoordelijkheid. Ik zorg ervoor dat mijn kind gezond opgroeit en veilig glutenvrij eet. School is mijn partner hierin. Ik verwacht van de school dat zij mijn aanwijzingen opvolgen en mij inlichten over traktaties zodat ik zelf alternatieven kan bedenken.