Soms krijg ik een mailtje met de vraag om een product te testen voor mijn blog. Ik vind dat altijd leuk maar ga er niet vaak op in. Ik wil van glutenvrijemama geen review-site maken en vaak spreken de producten mij ook niet aan.
Toen ik een mail van Sea More Pasta kreeg was ik meteen geïntrigeerd. Zij maken pasta dat er uit ziet als tagliatelle maar gemaakt is van zeewier. Dat klinkt wel erg spannend. I sea pasta is niet alleen gezond maar bevat ook een stuk minder calorieën en het is van nature glutenvrij.
Ik kookte de zeewier pasta 10 minuten in water. De zeewier-tagliatelle is heel donkergroen van kleur maar dat kan gewone tagliatelle ook zijn. De keuken rook lekker, niet naar gekookte pasta maar naar de zee, alsof ik mosselen aan het koken was. Na het koken was de pasta iets lichter.
Om I sea pasta beschikbaar en betaalbaar te maken start I Sea Pasta een crowdfunding campagne voor de oogst van 2015 in Ierland. Via Oneplanetcrowd kun je mee-oogsten.
Ik serveerde de I Sea Pasta met een simpele tomatensaus en een beetje geraspte kaas. Ik zette het achteloos op tafel: kom jongens, we eten spaghetti!
Je moet je kinderen nooit zeggen dat je iets nieuws, spannends en/of heel gezonds gemaakt hebt. Gewoon, zonder nadruk op tafel zetten, van een afstandje toekijken hoe ze ervan eten en pas veel, veel later vertellen hoe gezond/spannend/nieuw het was.
Meestal werkt deze truc. Dit keer niet. Na een hapje keerden mijn dochters zich walgend van het bordje af. glutenvrije papa en ik vinden de zeewier pasta niet vies. Wij hebben ons bordje wel leeggegeten. Maar om nou te zeggen dat wij het lekker vonden, nou nee. Het ziet er dan wel uit als pasta, en de smaak is echt lekker, de bite vind ik erg raar en niet aangenaam.
Dat vind ik jammer. Het idee van zeewier pasta spreek mij wel aan maar ik vind het niet passen binnen de context van de Italiaanse keuken. Ik heb nog een pak en daar ga ik een oosterse salade van maken met koriander, limoensap, knoflook, rode peper en sesamzaadjes. Ik denk dat dat veel lekkerder zal vinden. .