We hadden eerst een jarig kind, 5 werd ze alweer. Dat moest natuurlijk groots gevierd worden en er werd ook weer uitgedeeld op school.

Dit kind houdt erg veel van fruit en gezond. Toen ze drie werd heeft ze op de crèche aardbeien uitgedeeld en toen ze vier werd Danoontjes. Nu zou ze voor het eerst op school haar verjaardag vieren en wilde ze mandarijnen trakteren.
Die mandarijnen hebben we verkleed als cakejes. Een mandarijntje ingepakt met crêpe-papier, in een papieren cakevormpje en spekkie erop prikken met een vlaggetje.

Voor haar feestje hebben we toen een echte cake gebakken. Dat doe ik de laatste tijd steeds met ‘gewoon’ cake beslag met een half-half mix van amandelmeel en glutenvrij meel, boter, suiker en eieren. Het glazuur maak ik van gelijke delen boter, Mon Chou en poedersuiker en een mespuntje kleurstof.

Dit wordt onze vijfde glutenvrije Sinterklaas dus we draaien onze hand niet meer om voor de voorbereidingen. Dit weekend ga ik een kilo pepernotendeeg kneden, in bolletjes rollen en grotendeels invriezen. Het overige snoep is al in huis. Dit jaar heb ik veel bij de Albert Hein gehaald. Nu alleen nog even wat Sint-snoep achterlaten op school en de naschoolse opvang en ik ben klaar. Ook heb ik nu altijd een Sint-schuimpje, lolly of chocolademunt in mijn tas voor het geval we een loslopende Piet tegenkomen.

Alexander’s geloof in de Sint is zo rotsvast dat we ons niet in ingewikkelde bochten hoeven te wringen om het verschil tussen gluten- en glutenvrije pepernoten uit te leggen. Wij sturen geen brief naar Sinterklaas met bakinstructies en hij krijgt geen speciaal gedicht van de Sint dat de vergeet- Piet soms vergeet glutenvrije pepernoten mee te nemen. Hij voelt zich niet gepasseerd als hij tijdens de intocht ‘vieze’ pepernoten krijgt. Als hij ze daarna maar kan ruilen tegen een glutenvrij snoepje met mama.

Voor al mijn Sinterklaasblogs: klik op de categorie “Sinterklaas”