Open brief aan Jamie over de allergenen wet

Gisteren werd in de Britse krant de The Telegraph een open brief aan Jamie Oliver gepubliceerd van Claire Campbell-Adams , een moeder van twee kinderen met coeliakie.
De brief is een reactie op een verklaring in dezelfde krant die 100 topkoks gaven op de nieuwe allergenen wetgeving. Daarin maken zij bezwaar tegen deze nieuwe wetgeving, die bepaalt dat zij de allergenen op hun menu duidelijk moeten vermelden op de kaart, hun werk onnodig onmogelijk maakt.

De verklaring is ondertekend door 100 topkoks, maar niet door Jamie Oliver. Toch schrijft Claire aan Jamie naar aanleiding van een bezoek aan een van zijn restaurants om te illustreren hoe frustrerend het kan zijn als glutenvrije mama om uit eten te gaan.
Als mede-glutenvrije mama komt deze brief recht mijn hart binnen en daarom heb ik hem voor jullie vertaald.

Jamie Jamie Oliver, geef alsjeblieft het goede voorbeeld over allergieën aan je collega’s.

Beste Jamie,
Ten eerste, moet je weten dat ik en grote fan van je ben. Elke maand eten wij in een van je restaurants, Jamie’s Italian – ik ken het menu uit mijn hoofd.

Maar onlangs heb je ons gezin teleurgesteld en sindsdien ben ik van plan geweest om je te schrijven en namens alle families als de onze, waar allergieën aanwezig zijn die ziekte en pijn kunnen veroorzaken, je te vertellen waarom je juist nu in actie moet komen.

Je zul op de hoogte zijn dat meer dan 100 van je collega-koks, waaronder grote namen als Prue Leith, Albert Roux, Mark Hix en Thomasina Miers, deze week met de waarschuwing kwamen dat de nieuwe EU-regels oneerlijk zijn en hun “spontaniteit, creativiteit en innovatie zullen schaden. ”

Ik denk dat ze het gevoel hebben dat als men een allergie heeft, men kan niet verwachten dat een restaurant daaraan tegemoet komt. En ik begrijp. Waarom zouden alle gasten en chef-koks en hun gasten moeten lijden onder één persoon met een ongelukkige biologie? We moeten de verantwoordelijkheid nemen voor onszelf.

Behalve dan dat het niet altijd zo makkelijk is, zeker niet voor kinderen. Dat brengt mij tot jou, Jamie. Mijn kinderen heb altijd van jouw restaurant gehouden, het is er erg kindvriendelijk. Het probleem is dat voedsel niet altijd van mijn kinderen houdt.

Noah werd ziek toen hij drie was. We merkten dat hij bleek en voortdurend uitgeput was. Hij leed aan hoofdpijn en tintelingen in zijn handen en voeten. Hij klaagde voortdurend over een zere buik, maar we werden weggestuurd door artsen, die ons vertelden dat kinderen altijd zeggen dat hun buik pijn doet als ze elders pijn voelen.

Na vier jaar artsenbezoek kwamen we eindelijk achter dat hij coeliakie heeft. Zijn zus is ook positief getest voor deze auto-immuunziekte die wordt veroorzaakt door een intolerantie voor gluten. Een op de 100 Britten lijdt aan coeliakie. Er is geen genezing, je hoeft alleen maar gluten te vermijden voor de rest van je leven te vermijden – een grote uitdaging die een behoorlijke verandering in onze levensstijl eist. Zelfs een korreltje gluten kan een reactie veroorzaken, dus we moeten alle gluten en niet-glutenvrije voedingsmiddelen gescheiden houden.

Wij beseften ons dat uit eten gaan een nachtmerrie zou zijn. We dachten dat enige resterende uitje jouw restaurant zou zijn omdat jij zo up-to-date lijkt over glutenvrije maaltijden te zijn in je wekelijkse e-mails.

Twee weken geleden kwamen wij langs in jouw restaurant en sprak ik met de ober om uit te leggen wat we nodig hadden om te zorgen het eten voor de kinderen glutenvrij was . Hij leek perplex. “Ik moet het aan de keuken vragen”, zei hij, het restaurant was al snel in rep en roer. De keuken had blijkbaar ook geen idee over wat kruisbesmetting is.

Eindelijk, na een hoop gedoe, serveerde hij onze maaltijd met de mededeling: ” Ik kan niet garanderen dat het glutenvrij is. ”
We waren verbijsterd. Hij kon ons net zo goed een leeg bord hebben gegeven.
Ik kan het hem niet persoonlijk kwalijk nemen. Maar wat is het nut van het serveren van eten aan een kind waar het wel of ziek van wordt? Coeliakie is geen keuze. Allergieën zijn niet optioneel.

Noah en Eden barstten in tranen uit. Noah vertelde me dat hij te bang was om te eten.

De ober vertelde me dat sommige mensen, die beweren een tarwe-intolerantie te hebben, vragen om glutenvrij eten maar als hij vertelt dat het voedsel gluten kan bevatten eten ze het toch. Hoe kan deze ober weten wie coeliakie heeft en wie zich zorgen maakt over een opgeblazen gevoel?

Jamie, ik ben niet boos maar ik ben teleurgesteld en voel mij in de steek gelaten. Je doet zoveel goed werk, wij fans van jou. Zou je hier het voortouw kunnen nemen zoals je hebt gedaan met schoolmaaltijden? Restaurants moeten op de hoogte zijn van allergieën.

Is het te veel gevraagd om te zorgen voor een of twee gerechten op de kaart voor kinderen die glutenvrij zijn? Zou dat niet het goede voorbeeld geven aan andere chefs?
Ik verwacht niet dat je elk gerecht op het menu wijzigt; dat zou niet eerlijk zijn ten opzichte van je andere gasten. Maar vooral kinderen met coeliakie, hebben het moeilijk genoeg met anders zijn. Kun je ze niet een beetje helpen om erbij te horen?
Als ze ouder worden en uit te gaan met hun vrienden, zou het niet geweldig zijn als ze altijd wisten dat ze goed kunnen eten bij Jamie’s Italian?
Coeliakie Awareness Week begint in Groot Brittannië op 11 mei en mijn familie zou dat graag vieren door gezellig samen uit eten te gaan en een veilige maaltijd te eten . En dat doen we graag samen met jou.

Op welke Nederlandse topkok of TV-chef zouden wij een beroep kunnen doen  om het goede voorbeeld te geven?

One thought on “Open brief aan Jamie over de allergenen wet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.