Ik ben altijd zeer geïnteresseerd in boeken over voeding en voor mijn blog recenseer ik er zoveel mogelijk in de rubriek Gezond Lezen. Het boek Ode aan de E-nummers van Rosanne Hertzberger lijkt een vreemde eend in de bijt. Want e-nummers zijn toch niet gezond? Blijkbaar toch wel. Ik las dit boek in een adem uit maar deed lang over het schrijven van een recensie. Ik stelde het afmaken van een review steeds uit. Nadat een artikel van dezelfde schrijver over voeding in het eindexamen Nederlands verscheen heb ik besloten deze review af te maken en publiceren.
Hoewel veel foodbloggers ons vertellen dat e-nummers slecht zijn voor ons is dat niet gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Dat kunnen wij ook al lezen in bijvoorbeeld Voedingsmythes van Martijn Katan en 77 Fabels en feiten over onze voeding van Hans Kraak. Hertzberger gaat nog verder in haar ode aan e-nummers. Volgens haar zijn producten met een clean label, dat zijn producten waar de laatste jaren de e-nummers uit zijn gehaald, in sommige gevallen juist ongezonder of onveiliger.
Zij onderbouwt haar mening goed. E-nummers zijn uitgebreid onderworpen aan Europese tests en regelgeving. De alternatieven niet. We weten dus vaak helemaal niet wat wij eten. Ik maak regelmatig mee dat er snoepjes zonder e-nummers worden uitgedeeld aan kinderen onder het mom van: neem maar lekker, het is gezond. Dat is onzin, deze snoepjes zijn niet gezond, zitten vol suikers en in sommige gevallen ook vet en dat zien wij over het hoofd in de
Rosanne Hertzberger is microbiologe en schrijft columns voor NRC. Zij is niet bang om tegen heilige huisjes aan te schoppen en dat waardeer ik erg in haar. Zij is voor e-nummers, voorverpakte groente, zakjes en pakjes en gemodificeerde landbouw. Als je haar boek leest snap je waarom zij vindt dat dat beter is voor het milieu, duurzamer is en zelf beter is voor de positie van de vrouw. De tijdwinst die het kopen van voorgesneden groente je oplevert kun je gebruiken om de krant te lezen, stamppot uit een pakje geeft je tijd om te studeren. Ik vind dit een verfrissend en prettig standpunt.
Na het lezen van dit boek keek ik anders aan tegen zaken als clean labels en puur eten. Zij veegt de vloer aan met schrijvers en journalisten als Michael Pollan. Ik weet niet veel over landbouw en gentechnologie dus ik kan moeilijk beoordelen of het waar is wat Hertzberger zegt maar zij is de wetenschapster en ik ben bereid om met haar argumentatie mee te gaan. Oeps, sorry Mr Pollan maar ik vind wetenschappelijke argumentatie toch overtuigender.
Een nadeel van het boek vind ik dat Hertzberger wel erg in de overtuigende modus staat. Een voorbeeld: In hoofdstuk 6 worden een blik uiensoep en zelfgemaakte uiensoep met elkaar vergeleken. De heersende foodbloggers overtuiging is dat zelfgemaakte uiensoep beter voor je is omdat je weet wat erin zit en van een blik soep weet je dat niet. Hertzberger weerlegt dit door te beweren dat je helemaal niet eens weet wat er in een ui zit. In laboratoria wordt er eindeloos gesleuteld aan het dna van uien. Zelfs aan het zaad van een biologische ui is bewerkt in een laboratorium. Dat mag wel zo zijn maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat mijn uiensoep beter, want minder zout, en lekkerder is dan een blik. Ook levert een kilo voorgesneden andijvie misschien wel tijdwinst op maar een kilo voorgesneden andijvie kost mij toch echt minder geld.
Wat staat er over gluten en coeliakie?
Helaas staat er een klein foutje in het boek over coeliakie. De schrijver gaat in op de broodbuik-glutenhype. Daar maakt ze de zinnige opmerking over dat het moeilijk voorstelbaar is dat mensen zich vrijwillig aan een moeilijk en beperkend dieet onderwerpen. Zij schrijft daarna dat mensen met coeliakie niet alleen geen tarwe, rogge, haver, gerst en spelt maar ook geen aardappels mogen eten. Ik heb haar hierover gemaild en gevraagd of dit in volgende druk verbeterd kan worden.
Conclusie
Ik vind het interessant dat Ode aan de E-nummers voeding van een andere kant belicht dan ik gewend was. Ik heb er veel van geleerd. Dit boek roept ongetwijfeld weerstand op maar het is goed geschreven en verfrissend.
In de serie gezond eten verscheen ook:
Hoe Word Je 100? -William Cortvriendt
Eet als een Expert– I Am A Foodie
Voedingsmythes Over valse hoop en nodeloze vrees -Martijn Katan.
77 Fabels en feiten over onze voeding -Hans Kraak
Echt Eten -Michael Pollan
Het Voedsellabyrint, een weg uit het doolhof van eetadviezen en – trends -Jaap Seidel en Jutka Halberstadt