Ik vind het heerlijk om af en toe een tweede-rondewinkel binnen te lopen en daar te snuffelen tussen de oude boeken en het tweedehands porselein. Een paar dagen geleden heb ik uitbundig gewinkeld bij Rataplan, de tweede-rondewinkel bij ons in de buurt. Met de opfrisbeurt van mijn blog was ik ook wel toe aan wat nieuwe props voor mooie foto’s.
Ik geef toe, ik heb een nostalgische smaak. Ik draai de bordjes ook altijd om op zoek naar het merkje. Ik vind het extra leuk als het bordje gemaakt is in een land dat niet meer bestaat.
Drie schoteltjes voor taart en gebak. Deze zijn gemaakt in Tjechoslowakije.
Deze twee vind ik wel bijzonder. Ze zijn formaat ontbijtbordje. De bloemetjes op het groene bordje zien er handgeschilderd uit.
Dit bord is niet van poselein maar van wit glas. Ik krijg hier een lekker jaren-zeventig gevoel bij.
Dit is mijn pronkstuk met die glutengranen erop, een Brits bord van zeer zwaar aardewerk.
Over jaren zeventig gesproken, dit fonduebord is zo lelijk dat ik het niet kon laten liggen. Misschien leuk om er verschillende olijven of dipjes op te serveren met een feestje.
Drie serveerschalen met schattige bloemetjes voor nog geen 5 euro. Hier ben ik erg blij mee.
Glimmend randje; check. Bloemetjes; check. Made in West Germany; check. Ook dit grote bord, formaat appeltaart, heeft mijn naam written all over it.
Nu alleen nog even een plekje vinden in een van mijn overvolle kasten.
Hee! Dat fonduebord komt me enorm bekend voor. Mijn moeder had (of misschien heeft zelfs nog) ze altijd. En elk jaar weer kwamen ze met kerst tevoorschijn als we gingen gourmetten. Ze zijn echt te lelijk, maar wel functioneel.
Dit soort bordjes zijn leuk. Ik krijg er altijd een soort van oma gevoel bij. Het gevoel van gezelligheid en kneuterigheid. Het is dat ik sowieso al een overschot aan bordjes heb, maar anders zou ik ook eens gaan kijken bij de kringloop voor dit soort aanwinsten.
Heb je het trouwens ook met theekopjes?
Als ik bij de kringloopwinkel ben herken ik ook altijd veel spullen die ook bij mijn (groot)ouders stonden. Volgens mij heeft mijn moeder die fondueborden pas een paar jaar geleden weggedaan.
Ik heb minder met oude theekopjes hoewel ik niet uitsluit dat ik daar nog eens op ga vallen.
Leuk!
Als wij weer wat meer plaats in de kast hebben (lees: er is weer wat kapot) ga ik ook weer eens shoppen.
Ennuh, die fondeuborden hebben mijn ouders ook!